Roméo en Ulysse, die in juli 2012 geadopteerd werden, zijn op 10 maart 2018 teruggekomen naar ons opvangcentrum.
De aanvraag voor de terugkeer naar het opvangcentrum komt van de adoptanten, die vanwege gezinsproblemen, niet langer in staat waren de twee ezels op te vangen zoals ze het graag hadden gewild.

Ze zijn in goede gezondheid en in perfecte staat bij ons teruggekomen. Ze zijn nog altijd erg sociaal en goed opgevoed. Alleen waren ze een beetje te dik en daarom hebben we ze op dieet gezet.
Maar voor ons was het de zoveelste terugkeer uit adoptie waar we mee geconfronteerd werden.
Ondanks alle voorzorgen die we bij een adoptie nemen, kunnen we alleen maar vaststellen dat langdurige adopties zeer zeldzaam zijn en dat de eerste slachtoffers van die veranderingen altijd de ezels zijn. Veertien van onze pensiongasten die sedert 2007 geadopteerd waren zijn terug in ons opvangcentrum… Da’s heel triest en ontmoedigend voor ons team. Om die reden hebben we het steeds lastiger om ons vertrouwen te schenken bij een aanvraag tot adoptie en worden we er erg vaak van beschuldigd draconisch te zijn. Uiteraard moeten we het zijn om een geslaagde overdracht en het geluk van onze pensiongasten te verzekeren.