Noe

Zijn geschiedenis in de Ezeloase:

Bij zijn aankomst was kleine Noé onderkoeld en erg mager. Hij had geruis op zijn hart en een ontsteking van de luchtwegen. Hij was graatmager en was enorm verzwakt!
Dekens, fleece vezelverbanden aan de vier ledematen, een warmtelamp en speciale voeding deden zijn lichaamstemperatuur met een paar graden stijgen. Maar hij was nog lang niet buiten levensgevaar. Hij was zo zwak dat hij niet kon opstaan zonder onze hulp.
Het levenloze lichaam van de moeder van Noé was gevonden tijdens de inbeslagname. Ook vier andere ezels waren in beslag genomen. Bij hen was de ezelin Capucine. Haar veulen was ingestort in de weide en kort daarop gestorven!
Dankzij onze niet aflatende zorgen en ons geduld, aanvaardde zij stilaan haar kostbare melk aan Noé te geven. De melk was des te kostbaarder gezien zijn zwakke toestand. Geleidelijk aan ontstond er een band tussen Noé en zijn adoptiemama. Omdat Noé nog steeds zo zwak was dat hij niet alleen kon opstaan, hielp Muriel hem met regelmatige tussenpozen overeind (ook ’s nachts) zodat hij kon eten.

Zo werd hij elke dag een beetje sterker. We beseften al gauw dat zijn toestand zo kritiek was, dat hij het waarschijnlijk niet gehaald had als de inbeslagname een dag later was gebeurd…
Na een dag of tien kon Noé, die al wat aangesterkt was, tot onze grote opluchting op eigen krachten opstaan.
Na een tijd was zijn toestand zo geëvolueerd dat hij gevaccineerd, ontwormd, ontluisd, gechipt en geïdentificeerd kon worden.
Omdat hij het niet gewend was gemanipuleerd te worden, was hij erg schuw.
Op dat vlak was er gelukkig een erg positieve evolutie.

Reden van de afstand: Reden van afstand: Noé werd bij ons opgevangen na zijn inbeslagname (op bevel van de Waalse Eenheid voor het Dierenwelzijn. Alle details vind je op deze pagina. Hij was naar schatting drie maanden oud.	Noé inbeslagname
Noé bij aankomst Noé sous lampe chauffante.	Zijn geschiedenis in de Ezeloase: Bij zijn aankomst was kleine Noé onderkoeld en erg mager. Hij had geruis op zijn hart en een ontsteking van de luchtwegen. Hij was graatmager en was enorm verzwakt! Dekens, fleece vezelverbanden aan de vier ledematen, een warmtelamp en speciale voeding deden zijn lichaamstemperatuur met een paar graden stijgen. Maar hij was nog lang niet buiten levensgevaar. Hij was zo zwak dat hij niet kon opstaan zonder onze hulp. Het levenloze lichaam van de moeder van Noé was gevonden tijdens de inbeslagname. Ook vier andere ezels waren in beslag genomen. Bij hen was de ezelin Capucine. Haar veulen was ingestort in de weide en kort daarop gestorven! Dankzij onze niet aflatende zorgen en ons geduld, aanvaardde zij stilaan haar kostbare melk aan Noé te geven. De melk was des te kostbaarder gezien zijn zwakke toestand. Geleidelijk aan ontstond er een band tussen Noé en zijn adoptiemama. Omdat Noé nog steeds zo zwak was dat hij niet alleen kon opstaan, hielp Muriel hem met regelmatige tussenpozen overeind (ook ’s nachts) zodat hij kon eten. Zo werd hij elke dag een beetje sterker. We beseften al gauw dat zijn toestand zo kritiek was, dat hij het waarschijnlijk niet gehaald had als de inbeslagname een dag later was gebeurd… Na een dag of tien kon Noé, die al wat aangesterkt was, tot onze grote opluchting op eigen krachten opstaan. Na een tijd was zijn toestand zo geëvolueerd dat hij gevaccineerd, ontwormd, ontluisd, gechipt en geïdentificeerd kon worden. Omdat hij het niet gewend was gemanipuleerd te worden, was hij erg schuw. Op dat vlak was er gelukkig een erg positieve evolutie.
	Een paar maanden later is Noé gespeend. Op 22 februari 2019, iets meer dan een jaar na zijn aankomst in de Ezeloase, is hij gecastreerd. Hij verhuisde naar de groep van Nymphe en Co, waar hij kon stoeien en met volle teugen genieten.

	Hoewel hij geen probleem had om zich voort te bewegen, begon Noé, op 1-jarige leeftijd, op de tippen van zijn tenen te lopen, zonder zijn hielen neer te zetten. Bij nader onderzoek bleek dat er sprake was van een terugtrekking van de diepe buigspierpees aan beide voorbenen. Na overleg met onze hoefsmid, onze dierenarts en met een orthopedisch chirurg werd besloten protheses gemaakt van hars te plaatsen, onder de twee voorste voeten. Omdat de evolutie zo traag verliep, hebben we besloten röntgenfoto’s te laten maken. Ze waren nogal zorgwekkend, maar hebben os doen begrijpen wat het probleem eigenlijk was. In feite is de 3de falanx niet helemaal in de as, hij is gekanteld. Dat verklaart de manier waarop hij zijn voeten neerzet (op de tippen en niet of nauwelijks op de hielen). Dit type pathologie komt niet vaak voor. Dus geen inzicht of ervaring wat de evolutie betreft. Wel staat vast dat een operatie niet mogelijk is! De manier waarop Noé van bij het begin gevolgd is, was volkomen correct. Hij zal dus zijn hele leven lang orthopedische protheses moeten dragen om zijn falanxen zo goed mogelijk te beschermen. Het pijnlijkst om te horen was dat de aandoening de levensverwachting van Noé waarschijnlijk zal verkorten.
	@codemarechaleriefarrier Transformation de fer pour un ferrage d'un âne qui présente une rétractation du tendon fléchisseur profond.
	Zijn karakter: Toen je bij ons arriveerde, had je een rugzakje vol honger, koude, ellende en verwaarlozing… Het zijden draadje waaraan je leven hing, heb je met je kleine, dappere hoefjes vastgegrepen. Omringd door onze dagelijkse zorgen, heb je de draad stukje bij beetje geweven en er een stevig touw van gemaakt! Je bent een prachtige ‘tiener’ geworden’ (bijna een volwassene). Uiteraard ben je getekend door je zwakke plekken, maar je hebt zo’n mooie levensvreugde en soms gedraag je je wel eens als een “verwend joch”

Datum van aankomst in de Ezeloase: 07 februari 2018 Afkomstig uit: Bierwart Geboortedatum: oktober 2017 Geslacht: ruin Schofthoogte: 1m10 Haarkleed: bruin met kruis Bijzonder kenmerk: lijdt aan een verkorting van de diepe buigspierpees aan beide voorbenen en aan een kanteling van de 3de falanx = congenitale pathologie ten gevolge van inteelt.