Flocon

 

 

dag 1

heeft het leven geschonken aan

Flocon de 1 juni 2012

In de vroege uurtjes van de eerste juni is hij dan geboren. Alles is vlekkeloos verlopen, men heeft enkel het kleintje moeten helpen om de uier te vinden zodat het kon zuigen. De zachte aanmaningen van de moeder waren niet voldoende.
Het was een grote verrassing!!!
Hij ziet helemaal wit op enkele rossige vlekjes na. Ook de hoefwand is wit.

Na alles te hebben nagekeken om zeker te zijn dat het goed ging en na de eerste zorgen te hebben aangewend (ontsmetting van de navel, dierenarts bezoek voor het toedienen van serum…) hebben wij de vrijwilligers uitgenodigd om een naam te kiezen.De meeste stemmen zijn naar Flocon gegaan.
In minder dan 24 uur is Flocon de attractie van het opvangcentrum geworden. Iedereen wilde hem zien. Het is zo, dat er nooit geboortes plaats hebben in de Ezeloase, tenzij deze van een ezelin die drachtig is bij haar opname. Bij de opendeurdag hebben de fototoestellen niet stil gestaan, zelfs de buren hebben niet kunnen weerstaan.
Het is inderdaad fantastisch hem te zien huppelen rond zijn moeder, draven, gekke sprongetjes maken, in galop springen, achteruitslaan, een hoge rug zetten met de vier voetjes los van de grond…! Maar wat zijn al die activiteiten vermoeiend!

 
 

dag 2
 

 

dag 10
 
 
 
 

dag 17

Flocon speelt komedie onder het zorgzame oor van zijn mama

 

 
 

Flocon 2 maand

Flocon 3 maand
 

Hij groeit als kool… maar neemt hij ook toe in wijsheid?
Dat is een andere vraag! Zoals alle kleuters begint hij alles te onderzoeken. Waar hij echter het meest van houdt zijn de opendeurdagen met al het heen en weer geloop van de bezoekers. Hij oefent zijn charmes uit op alle tweevoeters die het weiland betreden. Hij loopt van de ene naar de andere groep om zoveel mogelijk knuffels te krijgen en natuurlijk vinden de bezoekers dat enig! “Wat is hij schattig!» “Hoe lief!”.

Flocon 4 maand
 

Flocon is goed gegroeid en nu volledig gespeend. Dit is zeer geleidelijk gebeurd. Flocon nam beetje bij beetje wat afstand van zijn moeder en ging dan wat stoeien met de andere ezels. Af en toe stootte zijn moeder hem ook wat weg. Dat was het goede ogenblik om het spenen aan te vatten; Schijnbaar waren zij er beiden  klaar voor.    Enkele uren per dag mocht Flocon in het aanpalend weiland bij de gecastreerde ezels lopen vanwaar hij zijn moeder nog kon zien, maar hij kon niet meer bij haar gaan om te drinken. Hij speelde en galoppeerde met de andere ezels. De tijd dat hij van zijn moeder werd gescheiden werd geleidelijk opgedreven tot hij enkel nog ’s nachts bij zijn moeder stond. Deze tijd werd ook steeds ingekort tot Flocon de ganse nacht in zijn eigen box moest doorbrengen. De boxen zijn wel naast elkaar gelegen zodat zij elkaar nog kunnen zien.
Ik ben volledig oneens met het brutale spenen, deze werkwijze veroorzaakt vaak psychologische problemen zowel bij de moeder als bij het veulen. Het plotse veranderde voedingspatroon kan eveneens moeilijkheden veroorzaken. Bij Flocon heeft alles zich geleidelijk kunnen aanpassen. Ook voor Nymphe was dit het beste, zo is de melkproductie stilletjes aan op een natuurlijke manier kunnen afnemen.
Al is Flocon nu een zelfstandige ezel toch bestaat er nog een nauwe band met zijn moeder. Af en toe zie je hen over de draad heen elkaar wat beknabbelen, een kleine uiting van ezelsliefde. Nymphe houdt haar zoon ook nog in de gaten om te zien welke fratsen hij uithaalt. Beide ezels voelen zich goed in hun vel. De volgende stap in het leven van Flocon is de castratie die op de gepaste tijd zal plaats vinden.

     
     
 

 

Datum van aankomst in het opvangcentrum: 1/6/2012
Herkomst : geboren in het opvangcentrum (zoon van Nymphe die drachtig bij ons arriveerde)
Geboortedatum: 1/6/2012
Geslacht: ruin
Grootte: nog in volle groei
Haarkleed: wit
Bijzondere kenmerken: witte hoeven

 

 
 

Flocon : Hij werd op 19 november 2013 gecastreerd. De castratie is niet zo vlot verlopen en de weken die daar op volgden hebben ons enkele grijze haren bezorgd. De bloedingen hebben meer dan 14 dagen aangehouden en waren overvloediger dan normaal. Er was ook een ernstige ontsteking. Gelukkig is Flocon even braaf gebleven en is hij het vertrouwen in mij blijven behouden zodat ik alle naverzorgingen heb kunnen geven zonder dat het bij hem stress veroorzaakte. Het moeilijkste was mijn stress niet op hem te laten overgaan. Een castratie is een vaak toegepaste ingreep die de dierenartsen onder de knie hebben, toch is het niet zonder risico. Er werden in het opvangcentrum reeds veel castraties gedaan en wij hebben kunnen vaststellen dat het bij de verschillende ezels anders kan  verlopen. De reactie op de verdoving en de naverzorging is niet dezelfde bij alle ezels. Maar ik kan jullie gerust stellen, Flocon is nu weer OK en na drie weken in afzondering te hebben gestaan heeft hij zijn maten terug vervoegd in het weiland.

De wonden zijn genezen en alles is nog maar een slechte droom.