Babelute kwam bij ons op 18 december 2017. Deze hengst is geboren in 1995. We hebben hem opgenomen op verzoek van de SRPA (Dierenbescherming) van Luik. Hij was het voorwerp van een klacht. Zijn  eigenares ging akkoord om hem te laten plaatsen, omdat ze niet meer voor hem kon zorgen. Maar een 22-jarige hengst plaatsen, die moeilijk hanteerbaar is en bijt, was geen makkelijke opdracht. Behalve in een gespecialiseerd opvangcentrum, was de kans dat iemand hem zou willen zo goed als nihil.
De vrouw was de eerste eigenares van de ezel. Ze had hem gekocht zodra hij gespeend was. 
Babelute moest dringend bekapt worden door de hoefsmid. Hij moest ingeënt, gechipt/geïdentificeerd en geregistreerd worden en uiteraard ook gecastreerd.
Ondanks zijn leeftijd is een castratie inderdaad gepland. Als het niet gebeurt, zouden we verplicht zijn hem alleen in een box te zetten, wat niet echt diervriendelijk zou zijn. Zelfs als een hengst in een afgelegen weide staat en een hengstige ezelin ruikt, aarzelt hij niet om uit te breken. Ook voor de vrijwilligers is een hengst gevaarlijk. Zijn gedrag is veel te nerveus en onvoorspelbaar.  
Babelute is ook zwaarlijvig. Hij heeft vetkwabben op zijn flanken. Er is ons verteld dat nogal wat mensen hem eten kwamen brengen. Die mensen menen het vaak goed, maar het is een foute houding.
De twee eerste dagen in het asiel was hij eerder van het onhandelbare soort. De derde dag werd hij al een beetje rustiger. Hij gedroeg zich nog wel als een hengst en we moesten op onze hoede zijn om zijn voortdurende pogingen om te bijten te vermijden. Toch was hij al kalmer en beter hanteerbaar. Hij liet zich borstelen, als hij vastgemaakt was aan de ring. Onze hoefsmid kon hem verzorgen. Er moet nog gewerkt worden aan zijn opvoeding, want hij geeft zijn voeten nog niet correct, maar op dat vlak hebben we al erger meegemaakt. De bekapping verliep zonder al te veel problemen. Hij is ondertussen ingeënt. De castratie is gepland voor midden januari om hem de tijd te gunnen zich aan ons en zijn nieuwe omgeving aan te passen en om wat af te vallen.

Zoals voorzien is hij half januari gecastreerd. Omwille van zijn overgewicht was de anesthesie een beetje delicater. De postoperatieve zorgen duurden wat langer, maar alles is erg goed verlopen. Half februari kon hij naar de groep ruinen. Omdat hij 23 jaar lang alleen geleefd heeft en, ondanks twee weken voorafgaand contact met zijn soortgenoten, gescheiden door een hek, is hij als een furie naar zijn soortgenoten gevlogen, vast van plan om “de kleine chef” uit te hangen. Maar de andere hebben hem erg snel duidelijk gemaakt dat zulk gedrag niet getolereerd wordt in een kudde ezels. Hoewel hij af en toe nog probeert ze te intimideren, gedraagt hij zich mettertijd steeds rustiger, omdat hij anders heel snel weer op zijn plaats gezet wordt.
Hoewel wij altijd op onze hoede moeten zijn in zijn aanwezigheid, wordt hij steeds makkelijker in de omgang en lijkt hij zich steeds beter te voelen in zijn hoofd. De eerste weken probeerde hij constant onverwachts en hard te bijten in onze benen, gelukkig doet hij dat nu nog maar zelden. Hij laat zich borstelen, maar hij moet nog leren zich te laten manipuleren (voeten geven). Toegegeven, we hebben nieuwkomers meegemaakt die veel onwilliger waren dan hij. Zijn opvoeding zou tamelijk makkelijk moeten worden.

 

 

Date d’arrivée au refuge : 18 décembre2017
Provenance : Glons
Date de naissance : 1995
Sexe : hongre
Taille : ± 1,20 m
Robe :
Signe particulier :   Aucun